Over Geny

Leuk! Een traktatieblog! Ik hoop dat jij daar ook zo over denkt. Al vele jaren ben ik bezig met het ontwerpen van traktaties, het geven van workshops over kindertraktaties en het schrijven van boeken of tijdschriftbijdrages. Vandaag was ik in een buurthuis. Daar gaf ik een presentatie over mijn werk. De mensen waren laaiend enthousiast en overrompeld door de ideeën. Ze kochten boeken en wilden naar workshops komen. Ik ben benieuwd of dat ook werkelijk gebeurt, maar in ieder geval kreeg ik heel veel energie van zoveel enthousiasme. Misschien ben ik wel daardoor eindelijk begonnen met mijn traktatie blog! Ik dacht er aan dat ik mijn carrière als ‘traktatiedeskundige’( een naam die het blad voor ouders J/M mij ooit heeft gegeven) ben begonnen in een buurthuis: ik was op dat moment, in1996, moeder van drie kleine kinderen van 1, 4 en 6 jaar. Ik deed vrijwilligerswerk op de school van mijn kinderen, natuurlijk, maar ook in een buurthuis. Ik was daar coördinator van een ruildienst project voor vrouwen in onze wijk: een Letssysteem. Deelnemers bieden diensten aan en krijgen diensten van andere deelnemers met gesloten beurzen. Heel idealistisch! Helaas durfden de meeste mensen niets te vragen, waardoor het systeem nooit goed op gang kwam en elke coördinator er na een jaar of vijf (toch best lang!) de brui aan gaf…  Ik was natuurlijk zelf ook lid en bood diensten aan als: schilderen op een kinderkamer, verkleedkleren maken, traktaties bedenken en oppassen op katten en kinderen J . Ik had al diverse traktaties bedacht voor mijn kinderen, verkleedkleren gemaakt  (meestal tijdens de nacht voor het feest), en schilderen kan ik ook vrij aardig. Zo heb ik een keer een kabouter geschilderd op een kabouterdeurtje tussen onze tuin en de buren, maar dat was niet voor het ruildienst systeem. Eigenlijk heb ik alleen opgepast voor het ruildienstsysteem en een keer behangen voor iemand, maar dat was vooral om een leuk plaatje in de krant te krijgen. Ramona, mijn dochter zat op mijn arm terwijl ik aan het behangen was… Heel schattig!  Op een gegeven moment sprak mijn collegacoördinator een welzijnswerker van een ander buurthuis. Zij was naarstig op zoek naar iemand die een cursus kindertraktaties zou kunnen komen in haar buurthuis. Zij had namelijk samen met haar collega’s gebrainstormd over een groep moeilijk benaderbare vrouwen die zij het buurthuis in wilden krijgen en hoe ze dat zouden kunnen bewerkstelligen. Het idee van een kindertraktatieworkshop werd geboren. Mijn collega wees op mij: een creatieve duizendpoot die ook nog eens aan de kunstacademie had gestudeerd! Het leek mij een leuke uitdaging. Ik ging me oriënteren in de bibliotheek op zoek naar bruikbare stof voor de cursus. Ik zag alleen een traktatieboek met appels waarop met watervaste stift werd getekend en bananen waar de schil af was en knutseldingen die heel bewerkelijk waren en kapot gescheurd moesten worden om het lekkers te eten. Een ander keer licht ik toe waarom ik dat anders wilde gaan doen. Ik zag het als een opdracht om theorie te gaan schrijven, echt een cursus te maken. Ik vraag me nu af of ik die tekst nog ergens heb… Daarnaast bedacht ik allemaal leuke nieuwe kindertraktaties. De groep was voor een kwart gevuld met de groep vrouwen voor wie de cursus bestemd was, voor de rest met vrouwen van de Goudse grachtengordel. Laatst genoemde groep vond het allemaal helemaal leuk en een aantal ging zelfs later met een vervolgcursus meedoen. De eerste groep was wantrouwend en er was zelfs een vrouw die niet wist, of deed als of ze niet wist, hoe ze moest knippen met een schaar. Ik had voordien gedacht dat ik met iedereen, uit alle lagen van de bevolking om kon gaan, maar het leek alsof ik een ander taal sprak… Ik faalde in de doelstelling, althans gedeeltelijk: een aantal van de doelgroepvrouwen kwam na één keer niet terug. Toch was dit het begin van een carrière als traktatieboekenschrijfster. Honderden traktaties heb ik al bedacht en ik zou zo weer boeken vol kunnen schrijven, ware het niet dat ik er mijn brood niet meer mee kan verdienen en heel druk ben met manieren waar mee ik dat wel hoop te kunnen. Bijvoorbeeld door het geven van kindertraktatieworkshops en zo is de cirkel rond… www.genytrakteert.nl